26.7.10

Sonsuzluk Masalı

Bedensel edinimleri sağlamak için attığımız her adımda ağırlaşan mutsuzluğumuzu, her gün sınırında gezindiğimiz “sonsuzluk” kapılarında, diz çöküp ağlarken buluruz. Kapıdan sızan huzmelerin taşıdığı ılık rüzgar ciğerlerimizi ısıtırken, bugünü ve geleceği belirleyen geçmişin bebek elleri paçamıza yapışır.

22.7.10

Akşam Yolculuğu

..

Güneş dolanırken taze yeşillere, düz ovanın dolgun kalçalarında akar tren. Birkaç sarhoşun dengesiz adımları duyulur paslı demirden.