23 Ekim akşamı icra edilen, Süreyya Operası'ndaki "Özgür Çello" konserinin ardından görüştüğüm sanatçı Ozan Tunca, aylık klasik müzik dergisi Andante'de yer alan köşesine, sözlerimin bir kısmını taşıdı.
'Enstrümanınızdan çıkan tınılar nasıl 'yok' olabilir? İcra anında zamanın durduğunu hissetmez miyiz? Zamanı durdurduğumuz o anlarda, yaşadığımız haz nasıl kaybolabilir? Aşık olduğumuz insanın içimizdeki bakışı yok olup gider mi? Ya da kokusu?' diye yazmış bir dinleyicim (UtkuCem). Ne kadar güzel anlatmış, sahnede müziğimizi paylaşırken bizlerin ve dinleyicilerimizin neler hissettiğini..."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder