Birlikte Yatakta Okumanın Zevki

Akşam 9 civarında bir yatak. Sessizliği bahçeden gelen yaprak hışırtıları bozuyor.

Yan yanayken, ikimiz de farklı dünyalara dalmışız. Birimiz kutup buzulu altındaki bir denizaltındayken, diğerimiz 18. Yüzyıl Paris’inin salonlarında süzülüyor. Bazen ayaklarımız bir an için temas ediyor fakat aldırış etmiyoruz.

Sayfayı çevirmeden önce, kısa bir esnemeyle boynuna dokunup, usulca nefes alışını duyuyorum.

İşte o anda, bir şey deme ihtiyacı duyulmuyor.

Ve öylece devam ediliyor, bir saat veya daha fazla.

Mütevazı, rahat ve tatlı.

Ve elbette, toplumumuzun neredeyse doğuştan gözetmediği veya saygı duymadığı bir zevk.

İlişkinin ne olduğuna dair hayal kurmamız istendiğinde, sıklıkla renkli sahneler tasarlarız: duvarlarda yapılan tutkulu sevişmeler, işte kazanılan bir zaferin kutlaması, kısa bir tatil için havaalanına gidiş, karşılıklı bir diğerinin özünü keşfediş.

Durum böyleyken, uzun süren birlikteliğin gerçek zevki ortaya çıktığında oldukça farklı hayal örgüleri belirir, daha az dramatik fakat daha çok hakiki ve kendilerince tatmin edicidirler: eşinizin takındığı gülümsemenin arkasındaki şakacı, gizli anlamı görmek, peş peşe bir dizi izlerken karakter ve öykü hakkında şakalaşmamız, yerde oturup yıkamadan çıkan çorapları düzenlemek, yemeğe gelen arkadaşlarımızın arkasından konuşmamız.

Liste, yatakta birlikte kitap okurken bulduğumuz gibi gizli zevklerle dolu. Kendi usulünce psikolojik bir becerinin temsili. Bunları birlikte yapabildiğimiz başka kimse yok. Dünya daha adil olsaydı, yalnızca barlarda belirli seksüel soytarılıklar yaparak ateşli gözükme çabasındaki eşler değil aynı zamanda bir gün sükûnet içinde sayfa çevirebileceklerimizi de gözetirdik.

Birlikte okumak; utanma, rahatsızlık veya rol yapma olmaksızın hakiki kendimizi paylaşabilmeyi sembolize ediyor. 

Biz yatakta beraberce uzanırken, hayatımızın geri kalanında nadiren olduğu üzere, öylece “kabul görüyoruz.”

Kaynak: http://www.thebookoflife.org/the-pleasure-of-reading-together-in-bed/
Tercüme: Utku Cem