Kaleminin ucunda uçuşan kelimeler, içini özgürlüğün ışığıyla ısıtıyor. Her anı görünmezliğe tutsak, derinlerdeki yaşam, aksak kelimelerin kanatlarında ışır.
Tuvalin yüzünde gün doğarken, derinlerdeki tutsak, özgürlüğün rengiyle canlanır. Kör gözlerin hayranlığı aksak tuvalin dilinde renklenir. Özgürlüğün renkli kelimeleri aksak notaların kulaklarında titreşir. Aksayan bedenlere hapsolmuş bizler, özgür bakışlarda, derinlerdeki görünmeze sarılırız. Bir görünmezin farklı yüzlerinde dudaklar ıslanır. Bir tutsağın farklı zincirleri birbirine dolanır.
İşte o an, sınırsız ve tamız. Renk, nota ya da kelimeler sınırlı, eksik hasret çırpınışları.
Utku Cem - 2010 Mayıs
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder